Voor het eerst op vakantie met…mijn rollator.

Al een tijdje gaat het lopen steeds slechter en moeizamer. Korte stukjes gaat, maar verdere stukken lopen gaat steeds slechter. En dan ligt het er ook nog aan of ik een goede of slechte dag heb.

Toen ik vorig jaar met mijn man op vakantie was in Curaçao ging het al minder met lopen. Mijn man maakte zich hier ook zorgen over. En ik probeerde mijzelf en mijn man gerust te stellen door te zeggen, ach ik ben moe, mijn knie is nog niet herstelt van de misstap, kan deze nog niet volledig strekken ondanks de behandeling bij de osteopaat. En tijdens het event van Dolly en Eelco, daar op Curaçao, zagen mensen die mij al eens eerder hadden gezien, ook dat ik slecht liep. Zij schrokken ervan.
 
Al die reacties en signalen van anderen, gaven mij stof tot nadenken en om er dieper in te duiken. Ondanks mijn hulpvraag aan mijn gidsen, healers, etc. gaat het niet beter. Verdrietig werd ik ervan. Ik sport 3x in de week, ga naar de osteopaat, maar bij de eerste de beste misstap gaat het weer fout. Ik ben zelfs naar de huisarts geweest omdat ik ook kamp met overgewicht. Het slechte lopen en dikke voeten komt door mijn overgewicht volgens de huisarts, maar ik krijg het er niet vanaf, wat ik ook doe. De bloeduitslagen zijn goed, dus de huisarts geeft mij de opdracht om zelf uit te zoeken wat werkt om gewicht te verliezen. En dat is het dan, zoek het maar uit. Het is mij en de huisarts een raadsel waarom mijn lichaam in de spaarstand blijft staan.

Maar ik ging na dit teleurstellende huisartsbezoek toch maar weer verder met mijn zoektocht, de pijn, het verdriet en zorgen over ‘hoe verder’? Moet ik weer het pad bewandelen zoals toen met mijn rug waarbij mijn wereld steeds kleiner werd? Dat wil ik niet, dat doet zeer…
 
Mijn man en ik wilden graag opnieuw met vakantie omdat wij in maart van dit jaar 25 jaar getrouwd waren. Heerlijk om dat samen te vieren daar waar de zon schijnt en het warmer is dan in Nederland, wel wat dichter bij huis, niet zo ver vliegen maar wel zon en warmte. Daar knappen wij allebei lichamelijk van op. Een paar dagen voordat wij op vakantie gaan, besluit ik, puur op gevoel, om mijn rollator mee te nemen. Deze had ik nog vanwege de revalidatie van mijn rugoperatie. Ja, het was even slikken om deze keuze te maken, maar ik wilde mijn lopen en mogelijkheden om iets te doen tijdens onze vakantie niet beperken.
 
Gelukkig kun je dat soort hulpmiddelen makkelijk meenemen op vakantie. Het is wel even wennen om weer met dat ding te lopen, maar het ging veel beter zeg!Op Schiphol loop je wat af voordat je ergens bent. Het voordeel van met een rollator op vakantie gaan, is dat je eerder mag instappen in het vliegtuig, nadeel is dan wel weer dat je op plaats van bestemming er pas als een van de laatste weer uit mag. Maar ja, daarna wordt je op de luchthaven in Gran Canaria in een rolstoel gezet en naar de loopband voor je koffer en speciale bagage gebracht. Mijn rollator stond daar al klaar! Het is wel vreemd hoor om dit zo mee te maken, het doet echt wat met je. Aan de ene kant fijn om niet zo ver te hoeven lopen, aan de andere kant wil je het liefste gewoon zelf lopen, ook al gaat het volgens mijn man met 2 km per uur.
 
Maar goed, alle gekheid op een stokje. Ik ben uiteindelijk blij dat ik dat ding, mijn rollator dus (die ik ook wel eens mijn Rolls Royce of racewagen noem) heb meegenomen. Ik heb er dankbaar gebruik van gemaakt. Bijna niets loopt recht in Gran Canaria, alles loopt naar boven of naar beneden. Ik loop stabieler met die steun. Ik loop sneller en verder. Zelfs mijn man blijft zeggen dat hij echt verschil merkt. En ja, ik voel mij steviger staan en lopen en ik ben niet steeds bezig waar ik mijn voeten zet uit angst dat ik een misstap zet en het weer fout gaat met mijn voet of knie.
 
Het is ook een dubbel mijn gevoel. Het verhoogt mijn vakantiegevoel omdat ik iets meer kan. Het is ook verdrietig om te accepteren dat ik een rollator nodig heb om verder te kunnen lopen. Het doet zeer en maakt mij verdrietig. Maar ik ga door deze emotionele rollarcoaster heen om het te accepteren, los te laten en te genieten omdat ik gewoon veel meer kan met zo’n ding…mijn rollator.
 
PS: ik ben ook al aan het zoeken naar een lichtere en hippere versie van een rollator.
 
Wil je meer weten of kan ik jou ook helpen met waar jij tegenaan loopt?
Stuur mij dan een PB via social media of stuur een mailtje.